![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DAWCA | Następne hasło: DAWICA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DAWIĄCY (3) part praes act impf
a pochylone.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | f | N | dåwiącå | |
| A | dåwiący | A | |||
sg m A dåwiący (2). ◊ f N dåwiącå (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Duszący, drażniący gardła (3): OManowa wodka ieſt dobra na zaduch j na cięſzkoſć pierſi /kaſzel dawiączy z niecżyſtoſciami lipkiemi wypądza FalZioł II 9a, 10c.
Szereg: »dawiący a duszący« (1): Cynanche, Niemoc nieyáka dawiąca á duſząca człowieká/ Zgágá. Mącz 76b.
Cf DAWIĆ
TK