![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOPRAWIONY | Następne hasło: [DOPROBOWAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOPRAWOWAĆ (3) vb impf
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o oraz a jasne.
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | doprawuję | |
| 3 | doprawuje | |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | doprawowano | |||||
praes 1 sg doprawuję (2). ◊ 3 sg doprawuje (1). ◊ [impers praet doprawowano.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. doprawić.
Kończyć, wykańczać, poprawiać, wygładzać rozpoczętą rzecz, przedsięwzięcie; efficere, expolire, finire Calep (3): Effectrix ‒ Ta ktora konczi, doprawuie. Calep 351a; Expolio [...] exornare, absolvere, extremam manum imponere ‒ Poleruie, wioſtrząm, doprawuie bez nagany. Calep 395a, 420b.
[doprawować czego: Ale iż iuż było dawno zgotowano wapno/ [...] y inſze rzecży ku onemu budowániu potrzebne/ przetho/ bárzo rychło/ [...] wyſzło że on zamecżek murem obwiedźiono/ [...] drugich rzecży po woli dopráwowano BarlBaz 347 (Linde). ]
Synonimy: konać, kończyć, wypełniać.
Formacje pochodne cf PRAWIĆ.
KN