Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. DZIELCA

Następne hasło: DZIELENIE »

DZIELCZY (1) sb m

Fleksja

I sg dzi(e)lczym.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.; poza tym XVII(XVIII) – XVIII w. w innym znaczeniu.

Znaczenia

Rozjemca, pośrednik w sprawach działów majątkowych [między kim]:

Szereg: »sędzia i dzielczy«: á kto mię Sędźią y dźielcżym [iudicem aut divisorem Vulg Luc 12/14] między wámi poſtánowił CzechEp [393].