![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GĘGA | Następne hasło: GĘGANIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GĘGAĆ (7) vb impf
gęgać (5), gągać (1), gęgać a. gągać (1); gęgać Mącz (4), Calep; gągać RejZwierc.
Fleksja
| inf | gęgać | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | pl | ||
| 1 | gęgåm | ||
| 3 | gągają | ||
inf gęgać (4). ◊ praes 1 sg gęgåm (2); -åm (1), -(a)m (1). ◊ 3 pl gągają (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. gęgnąć.
Znaczenia
O głosie wydawanym przez gęsi; gingrire, glaeitare a. gracitare Mącz, Calep, Cn; rugire BartBydg (7): Rugire, aucarum, gągacz BartBydg 257; Calep 456a.
Fraza: »gąska gąga« (1); Ano młode maſłká ſyrecżki náſtáną/ iayká ſwieże/ áno kurki gmerzą/ áno gąſki gągáią RejZwierc 109.
Zwrot: »gęgać jako(by) gęś« (3): Gingrio, gingrire, Gęgáć yákoby gęś. Mącz 146a, 146a; Calep 456b.
Przen: Mówić bez sensu (1):
Szereg: »brzedzic albo gęgać« (1): Rudere etiam abusive de leonibus et hominibus dicitur, Ryczeć/ brzedźić álbo gęgáć. Mącz 359d.
Formacje współrdzenne: gęgnać; gęgnąć; zagągać.
Cf GĘGANIE
AL