Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: JAKOĆ

Następne hasło: [JAKOKOLE] »

JAKOĆBY (4) pron i cn

pron (2), cn (2).

a oraz o jasne.

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. Zaimek przysłówkowy względny (2)
- 1. Wprowadza zdanie dopełnieniowe (1)
- 2. Wprowadza zdanie okolicznikowe stopnia i miary, porównawcze (1)
II. Spójnik (2)
- 1. Wprowadza zdanie okolicznikowe stopnia i miary: żeby (1)
- 2. Wprowadza zdanie warunkowe: jeśliby (1)

I. Zaimek przysłówkowy względny (2):

1. Wprowadza zdanie dopełnieniowe (1): ty miły pánie rozliczne rzeczy ſpráwuieſz człowiekowi pożyteczne iż ſnadz trudno wyrozumieć ma iákoć by to záſlużyć miał RejPs 60v.

2. Wprowadza zdanie okolicznikowe stopnia i miary, porównawcze (1):

Połączenie: »nie tak ... jakoćby« (1): dobrzeć ſie ieſt ná przyſzłe rzecży rozmyſláć [...] ále ſie iuż nie ták trwożyć iákoćby iuż tuż ſ ſiekierą nád głową ſthano. RejZwierc 87v.

II. Spójnik (2):

1. Wprowadza zdanie okolicznikowe stopnia i miary: żeby (1): włożyſz w nię tylé żłobów iákoćby óná Rzéká mogłá tymi żłoby odchodźić. Strum G.

2. Wprowadza zdanie warunkowe: jeśliby (1): áby przed dzyecyęcyem nic ták nyeforemnego nye pocżynáli/ bo yákoćby dzyecyę tego záyrzáło/ wtoż ſie też wdáłoby. GliczKsiąż Ev.

Cf JAKOBYĆ, JAKOŻBY, KAKOĆBY