[zaloguj się]
[pdf]

JEDLCA (6) pl t

jedlca (6), [jedlica].

e prawdopodobnie jasne (tak Cn); a jasne.

Fleksja

N jedlca (4). ◊ G jedlec (1). ◊ A jedlca (1).

Sł stp s.v. jelce, Cn s.v. jelca, Linde XVII w.

Osłona rękojeści miecza (szabli, szpady), garda; capulus Mymer1, BartBydg; gladii iuxta capulum craticula, finis aut extremitas, gladii claudens vaginam Cn (6): Capulus. Schwertknopff. Iedlca. Mymer1 15; Capulus, est caput gladii, glovicza, jedlcza BartBydg 22b; Thamze inſtrumentem kthorym yedlcza skordow myeczniczthwo robyacz wiczyagall klothky vſkrzynye vkrączywſchi bulawą. LibMal 1552/ 166v; vtopię Kórd w niem ſwóy do iedlec. OrzQuin F2v.
Fraza: »tylko (jedno) jedlca w ręku (a. w ręce) zostały« (2): GórnDworz 08; podziś w ręce moje[j] Tylko jedlca zostały, a miecz sam skruszony I oszczep darmo poszedł, a ten nie raniony KochMon 32; [Iedłcá [!]/ et Iedlicá/ Capulus. Volck Ggg4; Capulus [...] Rękoieść/ Iedlcá. Volck 87.]

Synonim: głowica.

JW