[zaloguj się]
[pdf]

KADZIDLNIK (9) sb m

kadzidlnik (9), [kadzilnik].

a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
N kadzidlnik kadzidlnicy
A kadzidlnik
I kadzilniki(e)m kadzidlniki

sg N kadzidlnik (7). ◊ A kadzidlnik (1). ◊ [I kadzilniki(e)m.] ◊ pl [N kadzidlnicy.] ◊ I kadzidlniki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. (z Cn).

1. Naczynie kościelne do palenia kadzidła; turibulum BartBydg, Mącz; acerra, thymiaterium Mącz (6): Thuribulum, vas ad thurificandum aptum, kadzydlnyk. BartBydg 159; weźmi każdy ſwoy kadzidlnik (zową v nas Turibularz) ty Chore y twoiá radá wſzytká/ nabrawſzy w nie ogniá włoſzcieſz kádzidłá/ przed Pánem kadźcie BielKron 41, 41; Acerra, Vulgo Thurribulum Turybulars kadzidlnik/ kośćielne naczinie którym kádzą. Mącz 2b, 455b, c; [W kádzeniu Kápłan kádźilnikiem krzyż cżyni KarnNap 1569/K4.]
2. [Człowiek zajmujący się preparowaniem kadzidła; turarius Cn: Kádźidlnicy ſą ći/ co kádźidłá ſpráwuią we włoſzech. SienHerb D3#v.]
3. bot. Melissa officinalis L. (Rost); melisa lekarska, bylina z rodziny wargowych (Labiatae) o silnej cytrynowej woni, używana w perfumerii; melissa Murm, Mymer1, BartBydg (3): Murm 115; Mellisa. Mellis. Kadzihlnik [!]. Mymer1 18; Mellissa, herba, cadzidlnyk BartBydg 88b.

Synonim: 1. turybularz.

Cf KADZIDLNICA

ZCh