[zaloguj się]
[pdf]

KASZTEL (1) sb m

kasztel, [kastel].

Fleksja

A sg kaszt(e)l.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.; poza tym XVIII w. s.v. kasztelan.

Miejsce obronne, warownia: Ale to iuż Káſztel maćie Emaus/ gdźie wy idźiećie. MWilkHist K2; [nie chćieli go [Miecsława] puśćić ná zamek/ y bronili mu ſie. Gdźie tám Miecſław káſtel zbudował/ áby ich dobywał. BielKron 1597/133 (Linde)].

Cf KASTELLUM

MM