[zaloguj się]
[pdf]

KLERYKA (6) sb m

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
N kleryka
D Kleryce
A Klerykę

sg N kleryka (4). ◊ D Kleryce (1). ◊ A Klerykę (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Duchowny niższych święceń (4): Apparati kosczielne przes. P. wloska. lenartowi Clericze oddane. WyprKr 102, 103, 124.
a. O pomocniku kapłana rzymskiego (1): Flaminius, Flaminium [!], Praeminister Kleryká sługá popów przerzeczonych. Mącz 130d.
2. n-pers Nazwisko przejęte od pełnionej funkcji (2):
Zestawienie: (2): O powyzſzeniu tegoż Sigmunta Auguſta: Krolewitza ná Krolewſtwo Polſké 1530. Przes Staniſlawa Klerikę Krolewſkégo. KlerPow 1; KlerWes A2v.

Synonimy: 1. duchowny, kapłan, ksiądz, pop.

Cf KLERYK

MM