[zaloguj się]
[pdf]

KOTARHA (2) sb f

kotarha (1), kotarza (1); kotarha RejZwierc; kotarza KochPieś.

o oraz końcowe a jasne; -ar- (2) RejZwierc, KochPieś, [-ar- : -år-].

Fleksja
sg pl
N kotarhy
G kotårhy
I kotarhą kotarzami
L kotardzie kotårhåch

sg [G kotårhy.] ◊ I kotarhą (1). ◊ [L kotardzie (?).] ◊ pl [N kotarhy.] ◊ I kotarzami (1). ◊ [L kotårhåch.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia
Szałas (2): [byłoby s pożytkiem/ áby [żołnierze] Námioty mieli: Abowiem gdźie ſą/ iáko zową Kotárhy/ ktore ſłomą/ śianem przykrywáią/ Tedy ſą niebeſpieczne dla ogniá TarnConsil f3 (Linde); Swentosław [...] záwżdy w polu z Ricerſtwem ſwoim mieſzkał [..,] Namiotu y ſam nieznał/ okrom Kotarhy á opończey/ ná gołey ziemi pod Niebem ſiadał StryjKron 126 (Linde), 287, 397; co teraz mnie sie Moskwicin strzeże, a ja onego, to już ze mną w jednej kotardzie nocować będzie PismaPolit 354; RadzPodróż 137.]
Wyrażenie przyimkowe: »pod kotarhą« (2): nie doſpáć/ pod kotárhą ná trawie ſie vkłáść [...] áno cżáſem zá ſzyię kápie RejZwierc 177v; Zbóyce [...] Którzy áni miaſt/ áni wśi buduią: Pod kotárzámi tylko w polách siedzą KochPieś 38; [StryjKron 396].

MK