[zaloguj się]
[pdf]

LIRA (9) sb f i m

f (6), m (3) [w funkcji n-pers].

Fleksja
sg pl
N lira liry
G Liry
I lirą

sg N lira (6). ◊ G Liry (1). ◊ I lirą (1). ◊ pl N liry (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Instrument muzyczny szarpany; barbitum, barbitus, lyra Mącz, Cn; magadium, magas Mącz; cithara Cn [lyra – harfa Calep] (5): Mącz 23e, 202a, 203d; PRzybądź/ wſzelkiéy muzyki cny miſtrzu/ Apollo Do téy gromády z Lyrą/ á zágray weſoło. OstrEpit A2.
Przen: O tworczości poetyckiej (1): Wnet [Maro] Eneidá ſtokroć w głośne ſpiewał ſtruny. Głoſniey też Flákce [Horacy] lirá ſtokroć twoiá brzmiáłá/ Gdy ſie v Mecenaſá wdzięcżną być poznáłá. StryjWjaz A2v.
2. astron. n-pr Nazwa gwiazdozbioru (1): Fidicula, syderis nomen quod fides a Columella dicitur, Gwia[z]da ták zwána/ Lirá. Mącz 126c.
3. n-pers (3): Gdyż on nie woła ná nas/ kto nie ſłucha Liry/ Bedy/ Szkothá/ Dormiſekure/ ábo inych wymyſłow/ ábo Dekretałow Rzymſkich/ ten nie wnidzie do kroleſtwá moiego. RejZwierc 195v.
Zestawienie (2): Tego cżáſu byli Bonáwenturá/ Nicolaus de Lirá/ Sygibertus/ ludzye vcżeni BielKron 186, Kkkk2v.

Synonimy: 1. arfa, cytara, lejer, lutnia.

KN, ZZa