[zaloguj się]
[pdf]

ŁSNIĆ SIĘ (5) vb impf

sie (3), się (2).

łſ- (3), Lſ- (1), Lz- (1).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 łsnię się
3 łsni się łsnią się
fut
sg
3 n będzie się łsnić

praes 1 sg łsnię się (1). ◊ 3 sg łsni się (2). ◊ 3 pl łsnią się (1). ◊ fut 3 sg n będzie się łsnić (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.: lśnić się s.v. lsknąć się.

Błyszczeć, połyskiwać (5): Przyymą mię/ bych chćiał/ do onégo gmáchu/ Gdźie śię miédź pięknie łſni ná iego dáchu PudłFr 7.

W porównaniach (2): Carbunculo, Goreyę/ Palę ſie/ Lznię ſie yáko wągl. Mącz 38a; Lardum ie [drzewce] poſmáruy: Będźie ſie łſnić iák pokoſt świeżo ná nie dány WyprPl C2.

W przen (2):
Zwrot: »z wierzchu się łsnić« [szyk zmienny] (2): Nabożeńſtwo bowiem Papieſkie zwierzchu ſię łſni/ á we wnątrz pełno iádu/ y trućizny. NiemObr 174; Y tychći ią nie lubię/ któré fárbowány Wſtyd noſzą/ w złoté ſłówká ſtucznie zákowány [...] Lſnią ſię z wiérzchu/ á kryią niecnoty ſchowáné. GosłCast 33.

Synonimy: błyszczeć, błyszczeć się, iskrzyć się, jaśnieć, jaśnieć się, skrzyć się, świecić, świecić się.

Formacje współrdzenne cf ŁSNĄĆ.

Cf ŁŚNIĄCY SIĘ

LW