Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ŁYSKAĆ SIĘ

Następne hasło: ŁYSKAJĄCY SIĘ »

ŁYSKAJĄCY (2) part praes act

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	łyskający	n	N	łyskając(e)

sg m N łyskający (1). ◊ N n łyskając(e) (1).

Sł stp s.v. łyskać, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Połyskujący, wydający blask (2)

Połyskujący, wydający blask (2): I s ſtała śię gdy śię on modlił/ inſzá poſtać obliczá iego i odźięnie iego białłę [!] i łśniące śię (marg) łyſkaiące (‒) MurzNT Luc 9/29; Coruscus, Lyskáyący/ Lſzcący ſie. Mącz 66c.

Synonimy: błyskający, błyszczący, jaśniący, łsknący, łsnący, świecący.

Cf ŁYSKAĆ, ŁYSZCZĄCY