[zaloguj się]
[pdf]

NABITY (12) part praet pass pf

a jasne.

Fleksja
sg
mNnabity fNnabitå
I Inabitą
L Lnabit(e)j
pl
G nabitych

sg m N nabity (5). ◊ f N nabitå (3). ◊ I nabitą (3). ◊ [L nabit(e)j.] ◊ pl G nabitych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Taki, w który wprowadzono wiele przedmiotów zaostrzonych (3):

nabity w co (1): Fistucatio, Támowánię/ Róſtowánie gdzie z wiela olſzowych álbo dębowych palów w ziemię nábitych fundáment albo grunt ſtawyć Mącz 128d.

nabity czym (pl) (2): Millum, Obróz ná pſy oſtremi á kończátemi ćwieczkámi nábita Mącz 221c, 128d.

2. Napełniony (9):

[nabity czym: maią spacz na koldrze bavelną albo czym inſzym nabithey StatNorb 80.]

a. Ciasno napełniony; confertus Mącz, Cn; suffertus Calep; spissus Cn (4): Mącz 118b; Calep 1026a; ma bydź kłodá nábita/ coby ledwie mąki vćiął GostGosp 32; áby [...] beczká ſoli dobrze nábita [...] byłá kupowána zá iednę grzywnę Polſką. SarnStat 387.
b. Załadowany (o broni palnej) (5): UstPraw K2; A ktoby z ruſznicą nábitą chodźił/ [...] tákowy ma bydź więźieniem karan SarnStat 16, 500.

nabity czym (1): Ták ieſt ten dyabeł żártki, że z nią żaden pułhak By był nalepſzym prochem nábity, niezrowna. CiekPotr 53.

W przen [czym] (1): Ták [pułhak] záwſze bez krzemieniá w poły rzdzą nábity CzahTr L3.

Synonimy: 2. nadziany, napełniony, natkany,

Cf NABIĆ

KW