[zaloguj się]
[pdf]

RECHMISTRZ (7) sb m

rechmistrz (5), rachmistrz (2); rechmistrz Mącz (5); rachmistrz Calep (2).

-trz (5), -trs (2); -trz Calep (2); -trz : -trs Mącz (3:2).

e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N rechmistrz rechmistrze, rachmistrzowie
D rachmistrzowi

sg N rechmistrz (5). ◊ [D rachmistrzowi.] ◊ pl N rechmistrze (1) Mącz, rachmistrzowie (1) Calep.

Sł stp brak, Cn: rachmistrz, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów): rechmistrz i XVII w. (z Cn): rachmistrz.

Człowiek biegły w liczeniu; urzędnik zajmujący się finansami; może też nauczyciel arytmetyki; calculator Mącz, Calep, Cn; rationibus Mącz; ratiocinator Calep; algorista, logista, procurator rationalis, rationator Mącz; arithmeticus Cn (7): PRAEPOSITIO [...]. Aliquando denotat offitium, ut [...] A calculis vel rationibus. Rechmiſtrz/ álbo/ Szafarz/ Podſkárbi. Mącz 1a; Rationales et procuratores Caesaris idem erant, Rechmistrze. Mącz 347c, 31c, 196d, 347c; Calep 151a, 896a.
[Przen: Bóg Sędzia: Mogliby dźiś pánowie niektorzy w Chriſtiánſtwie przykład z tego bráć/ ktorzy [...]/ wolnośći poddánych ſwych łamią/ ktore pokáźiwſzy/ iednák też ſámi zemrzeć muſzą: á ieśli nie tu/ tedy koniecżnie Po śmierći ſrogiemu ráchmiſtrzowi licżbę dáć muſzą CiceroKosz H4.]

Cf RACHOWNIK

PP