[zaloguj się]
[pdf]

NALEŻAJĄCY (3) part praes act

Oba a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w należący).

Fleksja
sg
f Analężającą
pl
N subst należając(e)

sg f A nalężającą (1). ◊ pl N subst należając(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Będący nieodłączną częścią [ku czemu] (3): obáwiáć ſie trzebá/ áby Rákuſka Ziemiá y inſze ku niey náleżáiące/ Tureckich náiázdow y łupieſtwá nie poczułá. LeovPrzep B2, B2v; Rzym Papieżowi dárowáł Ludwik Ceſarz. Ia Ludwik Ceſarz/ dáię tobie błogoſláwionemu Piotrowi [...] y iego potomkom náwieki miáſto Rzym: [...] A w Kápániey/ Sorum/ Arquinum/, Theonum/ Kápuám. Y oitzyznę też ku náſzemu imieniu náleżáiącą/ [...] y inſze tegoſz páńſtwá miáſtá. KrowObr 31.

Cf NALEŻĄCY, NALEŻEĆ

DD