[zaloguj się]
[pdf]

NAPOIĆ SIĘ (2) vb pf

a oraz o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m napoił się
f napoiła się

praet 3 sg m napoił się (1). f napoiła się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nasiąknąć, nasycić się; w przen (2): Bo ſie nápoił w niebie miecż moy [inebriatus est in caelo gladius meus]: otho ná włość Idumeyſką z ſtąpi Leop Is 34/5.

napoić się czym (1): Czym ſie ſtroſkána mysi raz hoynie nápoiłá Obrokiem tym/ tym prágnie by ſie niepaſtwiłá. GosłCast 48.

Synonim: napełnić się.

Formacje współrdzenne cf POIĆ.

TK