[zaloguj się]

MAMIĆ (22) vb impf

-a- (18), -ą- (4).

-å- (17), -a- (1); -å- : -a- KrowObr (7:1).

Fleksja
inf måmić
indicativus
praes
sg pl
2 måmicie
3 måmi måmią
praet
sg
3 m måmił
imperativus
sg
3 niech måmi
conditionalis
sg pl
3 m by måmił m pers by måmili

inf måmić (5).praes 3 sg måmi (1).2 pl måmicie (5).3 pl måmią (5).praet 3 sg m måmił (1).imp 3 sg niech måmi (1).con 3 sg m by måmił (2).3 pl m pers by måmili (1).part praes act måmiąc (1).

stp, Cn notuje, Linde XVIII w.; poza tym XVII(XVIII) w.: momić.

Oszukiwać, zwodzić, wprowadzać kogoś w błąd; frustra habere Mącz; delinire, dementare, excutere mentem alicui, fucum facere, infatuare, offundere errorem, perstringere oculos animi a. ingenii Cn (22):

mamić kogo, co (7): Niewſpominam tu nie/ iáko guſlićie Korporały/ Antependya/ obruſy [...] y proſte ludzi mamićie/ powiedáiąc/ iż to wſzyſtko Kryſtus vſtáwił y roſkazał. KrowObr 107v, 202; Ty ſłowá Ewányeliéy ſą rzeczóné: áby iego náſládówcy nie dáli ſye mąmić. BiałKat 298v; ModrzBaz 53v; Z Dopuſzcżenia Bożego może Cżárt/ ocży ludżkie [!] mamić/ ſzkody ludziom cżynić SkarŻyw 36. Cf mamić czym kogo.

mamić kim, czym [= kogo, co] (15): Iákoſz ſie wżdy mowić thák wielkiego y grubego kłamſtwá niewſtydzićie/ iż thák owietzkámi Páná Kryſtuſowymi mámićie y tárguiećie? KrowObr 99v, 58v, 76, 140; BielKron 260v; Repercutere fascinatores, Tym którzi mamią ludźmi odtrąćić ich naukę Mącz 339c, 138b; OrzQuin C3; BiałKat 16, 373v; Nád to obácż zdrádę Antykryſtowę/ iáko zapłáthę vkázuie kiedy iey ieſzcże nie dáią y thym ktorych iſtotnie ieſzcże niemáſz iáwnie mamiąc wſzytkim świátem. GrzegŚm 13, 7; CzechRozm A6, 163v; Iedni żebrzą nieſłuſznie/ y duży y zdrowi/ Chytrzy zá kápturáni mamią ludźmi owi. KlonWor 50.

mamić czym kogo (2): Iako y Paweł S: o Antykryśćie powiáda/ iż tákimi fałſzywymi cudy miał lud mamić. KrowObr 121, 143.

W charakterystycznych połączeniach: mamie lud(zie)(4), oczy, rozumu; cudy mamić, ludźmi (7), owieczkami, panną, światem (2), wykładem; chytrze mamić.

Szereg: »zwodzić, mamić« (1): A widziſz tu iuſz? [...] iáko ludzi proſthe zwodzićie/ mamićie KrowObr 202.

Synonimy: bałamucić, mylić, oszukawać, zwodzić.

Formacje współrdzenne: obmamić, omamić, podmamićpomamić, wymamić, zmamić.

Cf [MAMIENIE]

AL