[zaloguj się]
[pdf]

MANOWAĆ (32) vb impf

manować (21), mianować (11), ZapKościer (21:11).

Tekst nie oznacza pochyleń; o oraz drugie a prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf manować
fut
pl
3 m pers będą mianować

inf manować (31). ◊ fut 3 pl m pers będą mianować (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Upominać się o coś, domagać się czegoś (z niem. mahnen) [zawsze w formule prawnej z przeczeniem, często wykolejonej składniowo] (32): obiecuią pokoi Vtćiwemu Ambrozemu, (zaplatę wźiąwſzy) od ſiebie i potomkow i wſzech prżiiaćioł swoich wiecznie nie manować. ZapKościer 1579/2v; podzyękowal ſzvpyelny ſzaplaty: y na wyeky nyęmanowacz ZapKościer 1585/59, 1584/52, 1586/67v, 68, 1587/69v, 70 (15).

manować kogo (15): slubuyacz ym na przoth ſzamy Zaſzyę y Za dzięczy ſzwoyę ysz ych nygdy nie bedą mianowacz na wyęky ZapKościer 1587/73, 1582/26, 1584/50v, 67, 1585/56v, 58v (15).

manować czego [= o co] (3): darowal swoyę wſzyſtkę czeſzcz ymyęnya: [...] ſzynowy swemu Maczeyewy: y malſzoncze yego [...] a ſzaden tego nyema manowacz przyaczel any ſzaden brath ZapKościer 1586/69, 1584/67, 1585/57.

Synonimy: domagać się, upominać się.

Cf MANOWANIE

FP