![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MARCYJONISTA | Następne hasło: MARCYJONOW » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARCYJONITA (6) sb m
marcyjonita (5), marcyjanita (1); marcyjonita KromRozm III (3), WujNT (2); marcyjanita WujJudConf.
Pierwsze i drugie a jasne; teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| N | marcyjonite, marcyjonitowie |
| G | marcyjanit(o)w |
| A | marcyjonity |
| I | marcyjonitami |
pl N marcyjonite KromRozm III (2) [w tym: -ae (1)], marcyjonitowie (1) WujNT. ◊ G marcyjanit(o)w (1). ◊ A marcyjonity (1). ◊ I marcyjonitami (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Członek sekty gnostycznej założonej przez Marejona w II w., przeciwstawiającej sprawiedliwego Boga Starego Testamentu Bogu miłości Nowego Testamentu (6): Márcionitae/ trzech krztow dopuſſczáli KromRozm III Fv, F.
W połączeniach szeregowych (4): KromRozm III Cv; Przetoż brzydźimy ſie wſzyſtkiemi Sektámi y błędy Artemoná/ Mánicheuſzow/ Wálentinianow/ Cerdoná/ y Márcyánitow WujJudConf 31; ktore Márcyonitámi ábo Ariany (Lutrámi ábo Kálwiniſtámi) zową/ ći iuż przeſtáli być Chrześćijány WujNT 444, 444.
AL