Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MASTYKOWAN

Następne hasło: MASTYKOWY »

MASTYKOWANY (12) part praet pass impf

mastykowany (8), mastykowan a. mastykowany (4).

Tekst nie oznacza pochyleń; pierwsze a oraz o prawdopodobnie jasne (tak w mastyka oraz w -owany).

Fleksja

sg
m	N	mastykowany	f	N	mastykowan(a)	n	N	mastykowan(e)

pl
N	subst	mastykowan(e)

sg m N mastykowany (3). ◊ f N mastykowan(a) (4). ◊ n N mastykowan(e) (3). ◊ pl N subst mastykowan(e) (2).

Sł stp, Cn, Linde brak;

Znaczenia

Żuty w celach leczniczych lub higienicznych (12)

Żuty w celach leczniczych lub higienicznych (12): A ſamo ziele maſthykowane/ pragnienie y bolenie vſt kthore bywa dla roſpadlin: oddala FalZioł I 140d; NAprzod gwozdziki cżynią dobrą á lubiezną wonią vſt maſtikowane. FalZioł V 80v; Ruta ma być iedzona/ albo maſtikowana y połykana FalZioł V 81, I 121d, II 4d, V 80, 81, 82v.

W charakterystycznych połączeniach: bukwica mastykowana(-y, -e), cytwar, gwoździki, koryjander, korzeń, mastyka, miodunka, ruta, wirzeh drzewka, ziele.

Wyrażenie: »mastykowany w uściech« [szyk 2:1] (3): Maſtyka maſtykowana w vſciech á ſciſkana zębami/ wywodzi wilkoſci niemało wodnych. FalZioł III 27d, V 73, 80v.

Szereg: »mastykowany albo żwany« (1):Theż Miodunka s piretrum maſtikowana/ albo żwana, boleſć zębową vſmierza. FalZioł I 80a.

Synonimy: przeżuwany, żwany.

Cf MASTYKOWAĆ