[zaloguj się]
[pdf]

MAŹ (10) sb f

måź, maź-.

Fleksja
sg
N måź
G mazi
A maź
I mazią

sg N måź (2). ◊ G mazi (2). ◊ [A maź.] ◊ I mazią (6).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Gęsta, lepka substancja, zwłaszcza smar; axungia Mącz, Cn; rotaleum Mymer1; unguen Cn (10): Mymer1 15v; Mącz 22b; Niektorzy ſpaliwſzy ſkorę bobrową popioł s niey zmáźią zmieſzawſzy wnozdrze kłádą á tym záſtánawiáią kreẃ. SienLek 73v, 79v, 159v; HistRzym 25; [SMołá ieſt dwoiáka v inych narodow twárda/ ktorą my właśnie ſmołą zowiemy/ á miękka álbo rzadka/ thę my máźią zowiemy SienHerb 224; Czeladzi gr 3 Na maź gr 1 GębMemor 148].
Przysłowie: bibl. też co mędrzec mowi/ kto ſye máźi dotyka/ vmáże ſye od nyey [Qui tetigerit picem, inquinabitur ab eo Vulg Eccli 13/1]. KromRozm I N3.
Szereg: »olej albo maź« (1): Więc gonty ſoſnowemi pobijáć nie każe/ A drugie więc oleiem álbo mázyą máże. RejWiz 84v.

Iron. O olejach świętych (2): Nie tenći ieſt [powołany od Pana] co mu pleſz przegolono/ álbo mu mázią cżoło náſmárowano/ ále tenći to ieſt/ ktory iáko tu ſłyſzyſz/ bierze kſiąſzki z ręku Bogá żywiącego. RejAp 88, 88.

Synonimy: olej, smoła.

Cf KOŁOMAŹ, MAZIDŁO

MP