[zaloguj się]

NĘDZNICZKA (12) sb f

Fleksja
sg
N nędzniczka
A nędzniczkę

sg N nędzniczka (10).A nędzniczkę (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dem odnędznica”; hipokor. lub z neutralizacją tej funkcji (12):
1. Od znacz. ‘istota rodzaju żeńskiego dotknięta nieszęściem (10):
Wyrażenie: »nędzniczka uboga« [w funkcji przydawki orzekającej z elipsą zaimka anaforycznego] (1): MYſzká biegłá mimo Lwá/ przyćiſnął ią nogą/ Puśćił kiedy piſzcżáłá/ nędznicżkę vbogą. RejZwierz 120v.
a. O duszy ludzkiej; w funkcji przydawki orzekającej lub (w zbliżonej funkcji) z elipsą zaimka anaforycznego [w tym w funkcji przy dawki: określa podmiot (3), określa dopełnienie (1); z elipsą zaimka: określa podmiot (5)] (9): Iuż by choċza nędzne Cżiało Co żiednało to tak miąło Ale niewinná Duſſyczka Muſſy ſniem czerpieċ nedzniczka RejKup cc7; Rácż obżywić vmartwyoną mą nędzną duſſycżkę/ Acż yą bacżyſz w ſrogim grzechu ták záſzłą nędznicżkę LubPs bb6v, B5, L3v, S6v, cc4v; RejPos 197, 210; ále iż tobie idzie o duſzę/ ktora nędznicżká bárzo záſtydłá á záziębłá w tym twoim ſwowolnym ćiele RejZwierc 127 v.
2. Kobieta niedoskonała, nic nie znacząca, godna pogardy (w wypowiedzi o sobie samej) (1):

W połączeniu szeregowym (1): [Panna Maria mówi:] Owom ia nędznicżká/ owom ia ſłużká á niewolnicżká Páná moiego RejPos 272.

3. Od znacz. ‘kobieta niegodziwa, podła, zła (1): A tá nędznicżká [tj. jawnogrzesznica] vcżuwſzy ten mizerny dług [tj. grzech] ſwoy/ widziſz co cżyni RejPos [310]v.

Synonim: 1. chudzinka.

ZZa