[zaloguj się]

NIEPOCZCIWIE (19) av

niepoczciwie (11), niepoćciwie (6), niepotciwie (2); niepoczciwie RejWiz (2), RejAp, GórnDworz, PaprPan, SkarŻyw, Calep (2), KlonFlis, KlonWor; niepoćciwie BielKron (2); niepotciwie GroicPorz (2); niepoczciwie: niepoćciwie RejZwierc (1:4).

W pisowni łącznej (14), w rozłącznej (5).

Oba e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie-, poczciwie, tak też Cn; w Calep 1 r. -ę może błędnie?).

stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Nie dbając na cnotę, niezgodnie z dobrymi obyczajami; inhoneste Calep, Cn; turpiter Calep; indignis modis Cn (10): GroicPorz gg2; Więc oni miłoſnicy/ (marg) Gámraći. (—) ktorzy niepocżćiwie/ Vżywáiąc ſwych ſtanow/ żyli niecnotliwie. RejWiz 163v, 95v; GórnDworz L3; Gdyż cie tho pirwſze [utile] ku ohydzye ſzpethney przywieść może/ ieſliże niepoććiwie będzieſz y vżiwał y nábywał. RejZwierc 268v, 37, 67, 232; Calep 537a.

W charakterystycznych połączeniach: niepoczciwie nabywać, obchodzić się, rządźić się, używać (2), zachować się, żyć.

W przen (1):
Szereg: »dziurami a niepoczciwie« (2): [Duch święty] Zowie ie złodzieymi/ zdraycámi/ ktorzy dziurámi á niepocżćiwie lázą do koſciołow Páńſkich. (marg) Przezwiſká fáłſzerzow. (–) RejAp [13]v.
2. Pozbawiając kogoś czci, szacunku; sromotnie, z hańbą; irreverenter Calep, Cn (9): Bo tho iuż bywa lekkoſć niemáła/ [...] Gdy Ceklarze kogo obſtąpią/ á potym go nie potćiwie do więzienia prowádzą GroicPorz cc4; Taborſcy opatrzywſzy ſie odegnáli niepoććiwie Ceſárzá od Taboru BielKron 327, 365v; RejZwierc 46v; TEn gdy był w poimániu niepocżćiwie chowan/ Ták v nog v ſtołowych ſnadź był ze pſy rownan. Cirpyał wſzytko s pokorą PaprPan Gg4v; SkarŻyw 300; Calep 563b; Lecż nie pocżćiwie tám z niebieſkich progow/ Smiertelny gámrat [Iksyjon] zrzucon ieſt od bogow KlonFlis C2; Bez pogrzebu y oney oſtátniey poſługi/ Będźie wiátrom bezecne igrzyſko cżás długi. [...] Tákać ieſt niebożątek złodźieiow zapłátá: Ták niepocżćiwie zwykli zchodźić z tego świátá. KlonWor 40.

Synonimy: 1. niecnotliwie, niepobożnie, niepocześnie, niepodrożnie, nieuczciwie, wszetecznie; 2. nieobyczajnie, niepocześnie, nieprzystojnie.

Cf NIEPOCZEŚLIWIE, [NIEPOCZLIWIE], POCZCIWIE

AK