[zaloguj się]
[pdf]

NIEUDOLNOŚĆ (8) sb f

W pisowni łącznej (7), w rozłącznej (1).

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e oraz drugie o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz -ość).

Fleksja
sg pl
G nieudolności
D nieudolności
A nieudolność
I nieudolnością nieudolnościami

sg G nieudolności (3). ◊ D nieudolności (2). ◊ A nieudolność (1). ◊ I nieudolnością (1). ◊ pl I nieudolnościami (1).

Sł stp brak, Cn s.v. niepotęga, Linde XVIII w. s.v. udolność.

Niezdolność, niemożność podołania, sprostania czemuś, niemoc, słabość charakteru; infirmitas Vulg, Cn; impotentia Cn [czyja; w tym: pron poss (5), G sb (3)] (8): ILe kroć/ [...] ludzie podłe y ná święćie [!] wzgárdzone widzićie/ [...] niegardzćie iemi: bo być może/ iſz co ſię nieudolnośćią obycżáiow ich ráni/ to ſię vboſtwem ich lecży.SkarŻyw 589, 481, 484; Ludzkimći obyczáiem mowię/ dla nieudolnośći [dla krewkośći Leop] ćiáłá wáſzego. WujNT Rom 6/19; A ieſliż ſię komu nie dogodźi/ [...] tedy proſzę żeby ná dobrą wolą pátrząc [...] nie vdelnośći [!] moiey/ łáſkáwie ſię ſtáwił. WysKaz )?(3v; Vmie ſię [Chrystus] vżalić nád nievdolnośćiámi náſzemi. bo ich ſam ſkoſztował. SkarKaz 45a, 311b.

nieudolność w kim (1): Spráwowáłá on klaſztor z wielką miłośćią ku śioſtrom/ [,..] w ćierpliwośći y znoſzeniu cżłowiecżjch w śioſtrách ſwoich nieudolnośći SkarŻyw 193.

Synonimy: krewkość, mdłość, nędza, niskość, słabość, ułomność.

Cf UDOLNOŚĆ

KK