« Poprzednie hasło: ROZDRAPACZ | Następne hasło: ROZDRAPANIE » |
ROZDRAPAĆ (30) vb pf [i impf]
pf (30), [impf (praes)].
o jasne; w inf -dra- (5), -drå- (2); -dra- RejPs, Mącz, LeovPrzep, KochOdpr; -drå- RejZwierc; -dra- : -drå- RejPos (1:1); w pozostałych formach: -drå- (11), -dra- (6); -drå- RejZwierz, RejAp (2), GórnDworz, RejPos (5), RejZwierc; -dra- BierEz, RejPs, BibRadz (2), OrzRozm; -drå- : -dra- BielKron (1:1); drugie a jasne.
inf | rozdrapać | |
---|---|---|
indicativus | ||
fut | ||
sg | ||
1 | rozdråpåm |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | rozdråpåł | m pers | rozdråpali |
f | m an | rozdråpali | ||
n | subst | rozdråpały |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | był rozdråpåł | m pers | byli rozdråpali |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by rozdråpåł | m pers | by byli rozdråpała |
con praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | bych był rozdråpåł |
inf rozdrapać (7). ◊ [praes 1 sg rozdråpåm.] ◊ fut 3 pl rozdråpają (2) RejPs, GórnDworz, rozdråpią (1) OrzRozm. ◊ praet 3 sg m rozdråpåł (2). ◊ 3 pl m pers rozdråpali (2). m an rozdråpali (1). subst rozdråpały (1). ◊ plusq 3 sg m był rozdråpåł (1). ◊ 3 pl m pers byli rozdråpali (1). ◊ con 3 sg m by rozdråpåł (8). ◊ con praet 1 sg m bych był rozdråpåł (1). ◊ [3 pl m pers i f by byli rozdråpała [cum N: Litwa].] ◊ part praet act rozdråpåwszy (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).
- 1. Rozszarpać na kawałki
(25)
- a. Żywcem (dać się) rozszarpać
(6)
- α. Ze złości, z zemsty (3)
- β. Na potwierdzenie swojej wiary (3)
- b. O zwierzętach
(18)
- Przen
(8)
- a) O złych ludziach, wrogach (3)
- b) O szatanie (5)
- Przen
(8)
- a. Żywcem (dać się) rozszarpać
(6)
- 2. Rozwalić, pogruchotać (1)
- 3. Rozkraść, rozgrabić (4)
[rozdrapać czym: [biskup Epifaniusz] gdy w Kośćiele Krzesćiáńſkim [...] obacżył Koltrynę/ ná ktorey był obras ktoregoś Swiętego námálomány [!]: rękomá ſwymi ią rozdrápał Respons I4v.]
»po małym kąsku, na małe sztuki, [w kąski] rozdrapać« [szyk zmienny] (1:1): gdyż vſpráwiedliwienie náſze przed Máyeſtatem ſwiętym iego nie może być z żadnych możnośći ſwiátá thego/ [...] bychmy theż ná máłe ſztuki dáli rozdrapáć ciáłá ſwoie RejPos 265v, 87; [niechay ſię y rozdrápáć w kąſki da Zyd: [...] coż mu to pomoże ku zbáwieniu? HerbOdpow K7v].
W porównaniu (1): A ták ten okrutny ſmok [...] vſtáwicżnie rycży á krąży biegáiąc iákoby ktorego oſkárżył á omierźił Pánu/ [...] á potym rozdrapał iáko lew owiecżkę RejAp 101v.
»rozdrapać paznokty (I)« (1): áby ktorą [owieczkę] odłudził álbo odſtráſzył od ſtádá od onego/ [...] á iżby ią pożárł páſzcżeką ſwoią/ á rozdrapał páznokty ſwemi. RejPos 122.
Synonimy: 1. rozedrzeć, rozerwać, rozszarpać, roztargać; 3. rozchwycić, rozchwytać, rozedrzeć, rozerwać.
Formacje współrdzenne cf DRAPAĆ (Errata).
Cf ROZDRAPANIE, ROZDRAPANY, [ROZDRAPIENIE], ROZDRAPIONY
KW, (LWil)