[zaloguj się]
[pdf]

OBYWACZ (3) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); w a wahania.

Fleksja
pl
N obywåcze
A obywåcze

pl N obywåcze (2). ◊ A obywåcze (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Mieszkaniec; incola Miech (3): od tich cżaſow Wuhrowie Pannonią (wygnawſzy tam obywace) poſiedli. MiechGlab 60, 41.
Wyrażenia: »obywacze na ziemi, [ziemscy]« (1): A ták roſtropnie niechay chwalą páná wſſyſcy obywacze ná ziemi RejPs 47v; [Pan Wſzechmogący [...] kthorego [...] ná pomoc wzywaią wſzyſcy obywacże źiemſcy PostępekPrCzart 16v].

[»obywacze niebiescy«: o táiemnicach Boskich [...] nie wiedzą y anyeli/ áni wſzyſcy obywácże niebieſcy PostępekPrCzart 17v, 13v, 14v.]

Synonimy: mieszczanin, mieszkacz, mieszkaniec, przebywacz.

Cf OBYWATEL

DDJ