[zaloguj się]
[pdf]

MIESZKANIEC (12) sb m

mieszkaniec (11), mięszkaniec (1) KołakCath.

Oba e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N mieszkaniec mieszkańcy, mięszkańcowie
G mieszkańca
A mieszkańce
I mieszkańcy
V mieszkańcy

sg N mieszkaniec (3). ◊ G mieszkańca (1). ◊ pl N mieszkańcy (2) KochPieś, GrochKal, mięszkańcowie (1) KołakCath. ◊ A mieszkańce (1). ◊ I mieszkańcy (3). ◊ V mieszkańcy (1).

Sł stp brak, Cn s.v. komornik, Linde XVIII w.

Żyjący, przebywający gdzieś stale; obywatel, tubylec (też o zwierzętach); inhabitator Cn (12): albo ćię kędy zánieśie wiátr ſrogi W obce kráiny/ kędy wiárołomni Mieſzkáńcy żywią/ do gośći nieſkłonni GrochKal 11.

mieszkaniec czego [w tym: ai (3), G sb (2)] (5): Tu łos mieſzkániec leśni vprágniony pije. KochPs 155, 125; O mnie Moſkwá/ y będą wiedźiéc Tátárowie/ Y róznégo mieſzkáncy świátá Anglikowie KochPieś 55; KochProp 12. Cf Wyrażenie.

Wyrażenie: peryfr. »mytyleński mieszkaniec« = Alkajos z Mityleny (1): Lutni złocona/ Mytilenſkiégo mieſzkáncá przed láty Zabáwo KochPieś 53.
a. O mieszkańcach ziemi, tj. ludziach [czego] (4): Pieśń Monárſze niebieſkiemu/ Spiéway mu z mieſzkáńcy ſwémi/ Wielką/ niezmierzona źiemi. KochPs 144, 148; KmitaPsal A3.
Wyrażenie: »ziemscy mięszkańcowie« (1): Nieśmiertelni Duchowie w ſwey nieśmiertelnośći/ A źiemſcy mięſzkáńcowie w ſwoiey docżeſnośći. Vrząd ſwoy y powinność nioſą s przyrodzenia KołakCath B4.
b. O istotach nadprzyrodzonych zamieszkujących niebo [czego] (2): KochPs 30; O wy wſzyſcy mieſzkáńcy niebá wyſokiégo/ Bądzćie świádkiem vczynku ták nieſłychánégo. GosłCast 65.

Synonimy: mieszczanin, obywacz, obywatel, przebywacz.

Cf MIESZKACZ, MIESZKAJĄCY

ZCh