Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OCIEKŁOŚĆ

Następne hasło: (OCIEKNĄĆ) »

OCIEKŁY (9) part praet act

o oraz e jasne.

Fleksja

sg
m	N		f	N	ociekłá	n	N
	G			G			G	ociekł(e)go
	A	ociekły		A			A	ociekł(e)

pl
N	subst	ociekłé
D		ociekłym
A	subst	ociekł(e)

sg m A ociekły (2). ◊ f N ociekłá (1). ◊ n G ociekł(e)go (1). ◊ A ociekł(e) (1). ◊ pl N subst ociekłé (1). ◊ D ociekłym (1). ◊ A subst ociekł(e) (2).

Sł stp notuje, Cn: żyła ociekła, Linde XVI – XVII (z Cn) – XVIII w. s.v. ociec.

Znaczenia

Spuchnięty, obrzmiały; może też: zaropiały (9)

Spuchnięty, obrzmiały; może też: zaropiały (9): Pierſi ociekłe paniam lecży. FalZioł +6b, 1144b; Ramicosus, Wypukły/ ociękłego [!] łoná. Mącz 345c; SienLek 172; Oczko 37.

ociekły od czego (1): Gdy ią [saletrę] ſthłucże z figami ſuchemi á okłada brzuch ocziekły od złych wilkoſci/ trawi ty wilkoſci wniem FalZioł III 41a.

Wyrażenie: »ociekła żyła« = żylak, varix Mącz, Cn; flegmina, varicula Cn [szyk 1:1] (2): [szafranowa wódka] żyły w zadku ociekłe albo ranione goij y oprawuie FalZioł II 12c; Mącz 475d.

Szereg: »ociekły albo spuchły« (1): Oćiekłé álbo ſpuchłé końſkie nogi. SienLek 175.

Synonimy: nabrzękły, nadęty, napęczniały, napuchły, odęty, opuchły, spuchły.

Cf 2. OCIEC