[zaloguj się]
[pdf]

ODĄĆ (2) vb pf

Fleksja

3 sg m praet odął (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Napełnić policzki powietrzem (2):
Zwrot: »gębę odąć« = napuszyć się, naburmuszyć się (2): Hárdźie każe ná męſtwo/ ſiedźi by Kocżkodan/ Poſąg ſrogi okázał/ gębę z wąſem odął. BielSat D [idem] BielRozm 24.

Formacje współrdzenne cf DĄĆ.

Cf ODĘCIE, ODĘTY, ODMIGĘBA

JB