[zaloguj się]
[pdf]

ODCHOWAĆ SIĘ (3) vb pf

sie (2), się (1).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w od- oraz chować).

Fleksja
praet
sg
3 n odchowało się
conditionalis
sg
3 m by się odchował

fut 2 sg odchowå się (1). ◊ [3 pl odchowają się.] ◊ praet 3 sg n odchowało się (1). ◊ con 3 sg m by się odchował (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Podróść, osiągnąć pewną samodzielność; wyróść z wieku niemowlęcego (2): rodzicy/ ktorzy ſynowi ſwemu poſtánowyonemu pilnosći á prace ſwey nyechcą okázáć. Snadź wtem náſláduyą ptáſtwá/ v ktorego tho ſie záchowa/ iż płod gdyby ſie odchował tedy potym leći gdzyeby chcyał GliczKsiąż Q3; SkarŻyw 478; [bowiem to źwierzę ták mnożne ieſt/ iż ieſzcże śię młode dźieći nie odchowáią á drugie śię w brzuchu iuż zálęgáią. Cresc 1571 572].
2. Odzyskać siły dzięki odpowiedniej opiece, starannej trosce (1):
Szereg: »odchować się a przyjść ku mocy« (1): dziwnie go [chorego bociana dziatki jego] opátruią żywią/ y ná ſkrzydłach ſwych noſzą/ áż ſie záś z nowu odchowa á przydzye ku pirwſzey mocy á śiłam ſwoim. LubPs A4v.

Synonim: 1. odrość.

Formacje współrdzenne cf CHOWAĆ SIĘ.

DDJ