[zaloguj się]
[pdf]

ODZEW (8) sb m

Wymowa: od-zew.

o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N odzew
G odezw(o)w
A odzew odezwy
I odezwem

sg N odzew (2). ◊ A odzew (1). ◊ I odezwem (2); -em (1), -(e)m (1). ◊ pl G odezw(o)w (1). ◊ A odezwy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.; poza tym XIX w.: odzow.

praw. Odwołanie do sądu wyższej instancji, apelacja (8): iż tam nieieſt napiſąno [...]. ktobi dalſze vznanie a rozpravę tych odezvow czynicz myel. ComCrac 14; co ſie tknie Koców pomienionych w práwie ich odezwem opiſánych [...]/ té z nich od tego czáſu znośiémy. SarnStat 860.

odzew od kogo (2): (nagł) O Appellaciie od Xiążęczia Pruskiego. (–) [...] ieſt naznaczono, iz takove odezvy od Xiązeczia Pruskiego Commisſarze zobv ſtron zlozeni [...] mieli vznavacz. ComCrac 14, 17.

odzew o co (1): O ſpravi Vrzendove gdzie Appellacie abo odzew. ComCrac 17.

odzew czyj (1): A do tego czaſſu wſzytki odezvy ſtron tych ktoreſie od Xiązeczia Pruſkiego ſządu odezvaly, knam iako zwirzchniemv Panv wych moczi a vaznoſczi zoſtaviemy ComCrac 14.

Szereg: »apelacyja abo (a) odzew« (3): ComCrac 17 [2 r.]; Paulus appellavit ad Caesarem, Paweł do Ceſárzá áppelował á odzywał ſie/ albo/ Wybił ſie z ſądu przes appellacią á odzew. Mącz 13a.

Synonimy: apelacyja, mocyja, odezwanie, odwołanie, prowokacyja, ruszenie.

MM