[zaloguj się]

OGNANIE (1) sb n

Fleksja

N sg ognani(e).

stp, Cn, Linde brak.

Odpędzenie od siebie [czemu (żywotne)]: chceli áby ſye na Wśiach nie mieſzkáło/ oganiáiący ſye pſom: niech przy ſobie nosi łożyſko ſuczé (marg) Pſom ognánie. (–) SienLek 158v.

Cf OBEGNANIE, OGNAĆ SIĘ

AL