Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZKRZEWIAĆ

Następne hasło: ROZKRZEWIANIE »

ROZKRZEWIAĆ SIĘ (2)vb impf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.

Fleksja

indicativus
inf	rozkrzewiać się
praes
	sg
1	rozkrzewiåm się
3	rozkrzewiå się

inf rozkrzewiać się (1). ◊ praes 1 sg rozkrzewiåm się (1). ◊ [3 sg rozkrzewiå się.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Rozrastać się bujnie (o roślinach) (1)
2. [Mnożyć się, powiększać się]
3. Pomnażać, wzmagać w sobie (1)

1. Rozrastać się bujnie (o roślinach) (1): Luxurio. Proprie de plantis dicuntur, quum nimia alimenti ubertate quodammodo lasciviunt, ramos, frondesque iusto plures emittentes – Rozkrzewiamſie Calep 621b.

2. [Mnożyć się, powiększać się: rozkrzewiam ſię/ Dilator, luxurior, fruticesco. Volck Xxx4v.

rozkrzewiać się z czego [= przez co] : Różność wiáry pſuie miłość/ y ſerce od przyiaćielá dźieli/ y w małżeńſtwie z którégo ſie R. P. roſkrzewia/ y wychowániem dobrym dźiatek nápráwuie/ bárdzo ieſt ſzkodliwa. SkarUp 13.]

3. Pomnażać, wzmagać w sobie [w czym] (1): A gdy ieſzcże tym więcey pocżęli ſię ludźie w złościách á zbytkách/ y w nikcżemnych obżárſtwách roſkrzewiáć/ tedy Pan Bog ieſzcże vmnieyſzyć racżył krotſzy wiek WerGośc 263.

Synonimy: 1., 2. mnożyć się, rozkorzeniać się.

Formacje współrdzenne cf KRZEWIĆ SIĘ.

Cf ROZKRZEWIANIE

SBu