[zaloguj się]

[ORACZOW ai

oraczow, oraczowy.

Pierwsze o jasne a pochylone; -ow-.

Fleksja
sg
fNoråczowa nNoråczowo, oråczowé
D Doråczowemu

sg f N oråczowa.n N oråczowo, oråczowé.D oråczowemu.

stp brak, stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Przymiotnik odoracz:
1. Używany przez oracza: Ktorym obycżáiem náſienie Oracżowo [semen agricolae; naśienié oraczowé WujBib]/ ieſli nie wznidzie/ [...] tedy ginie/ takież y kożdy cżłowiek/ [...] dla ktoregoś wſſyſtko ſtworzył/ y przyrownałeś ij náſieniu oracżowemu [similasti semini agricolae]. Leop 4.Esdr 8/43–44 (Linde); Abowiem iáko naſienie oracżowe [idem BudBib] ieſli nie wznidźie/ [...] tedy ginie. Tákżeć y cżłowiek [...] dla kthoregoś wſzytko ſtworzył/ przyrownawſzy go naſieniu oráckiemu [idem BudBib]. BibRadz 4.Esdr 8/43 (Linde).
2. Wykonywany przez oracza:

W porównaniu: Iáko tedy praca oraczowá/ miłość rodźiców vſtáwáć niéma/ áni zleniéć/ ták y dobrodźieyſtwá. SenekaGórn 15 (Linde).

Cf ORACKI, ORACZY]

MK