[zaloguj się]
[pdf]

OŻREĆ SIĘ (8) vb pf

ożreć się (5), ożrzeć się (3), [orzeć się]; ożreć się Calep; ożrzeć się RejWiz; ożreć się : ożrzeć się RejZwierc (4:2).

Zawsze sie.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w ożralec).

Fleksja
inf ożrzeć sie
praet
sg
3 m ożarł sie
conditionalis
sg
3 m by ożarł sie

inf ożrzeć sie (1). ◊ fut 3 sg ożrze sie (2). ◊ praet 3 sg m ożarł sie (1). ◊ [con 3 sg m by ożarł sie.] ◊ part praet act ożarszy sie (4), [orzowszy sie].

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w. s.v. obeżreć się.

Objeść się, opić się (8): tylko ſie pyta [marnie próżnujący] wieleli wcżorá winá wydano/ wiele ſklenic ſthłucżono/ wiele lanych ſwiecz ſpalono/ rychłoli będzie gotowo. A o przyſzłych rzecżach áni pomyſłu/ áni ſłowká nigdy nie wſpomni/ iedno ſpáć ożárſzy ſie/ á oſpawſzy ſie z nowu żrzeć. RejZwierc 160, 260; Debacchari – Ożarſzi ſzie ſzaleie. Calep 289a; [obżałował Wajgler Żabińskiego, żeby jemu słowy złymi orzowszy sie [...] namowił JęzykTarnGór 1596–1597/126].

W połączeniu szeregowym (1): Ale cżego ſie komu chce tego mu nalepiey dozwolić. Bo mu ſie chce ożrzeć/ opić/ próżnowáć/ roziewiwſzy gębę iáko woł leżeć. RejZwierc 113v.

W porównaniu (2): RejWiz 66v; Pátrz ná owy rozmáite przyſmáki co ie ſapory zową á práwie ſapory bo chłop po nich ſápi ożárſzy ſie iáko w bárłogu kiernoz. RejZwierc 58v; [á krotką roſkoſzą vwiedziony/ miáſto pługa iąłby ſie kuſlá/ y ożárł ſie iáko ina beſtya WujPosN 1584 I 18].

Zwrot: »ożreć się od radości« [szyk zmienny] (2): Holofernes vźrzawſzy ią kazał iey oſobny namiot wyſtháwić/ wywołał áby żaden nie ſmiał áni pálczá ná nię podnieść/ ſam ożárſzy ſie od rádośći twárdo vſnął RejZwierc 154v, 201; [WerReguła 153 (Linde błędnie: obeżreć się)].

Synonim: opić się.

Formacje współrdzenne cf ŻREĆ.

Cf OBEŻREĆ SIĘ

EW