[zaloguj się]
[pdf]

PAWIMENT (16) sb m

pawiment (15), pawyment (1) Oczko.

-a- (12), -å- (2); -å- BudBib; -a- : -å- Leop (3:1); e jasne.

Fleksja
sg pl
N pawiment
A pawiment pawimenty
I pawiment(e)m
L pawimencie

sg N pawiment (5). ◊ A pawiment (5). ◊ I pawiment(e)m (2). ◊ L pawimencie (3). ◊ pl A pawimenty (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Podłoga wysadzana twardym materiałem, posadzka; pavimentum Vulg, Mącz, Calep; lithostrotus (lithostrotum) Mącz [pavimentatum – pokład, podłoga BartBydg; pavimentum – astrych albo urownane albo ulepione dno, niektórzy tło zową Mącz 285a; tło proste abo po prostu ubite – pavimentum Cn] (16): Páwiment rozmáitym wzorem vłożony RejWiz 11v, 24v; Leop Dan 14/18; Rudero, Polewam materią aſtrychową páwiment czinię Mącz 359d, 196a, 370b; iż niektorzy wolą świecznik zwać lichtarżem/ tło pawimentem/ miłosierdzie iałmużną. BudBib b4v; Calep 764a, b.

pawiment czego (1): żáłośćią wielką oblewam y łzámi páwiment mieſzkánia mego SkarKaz 161a; [ZapWpolActAdv 1549 205/3v].

W porównaniu (1): Vpad fałſſywego ięzyká iákoby then/ ktory ná páwimenćie páda/ thák vpadki złych prętko prziydą. Leop Eccli 20/20.

Zwrot: »pawimentem położyć; pawimenty pokładać; [pawiment [czym] położyć]« (1;1): Mącz 359d; Iuż thám trzebá co nalżey vſtáwowáć nogi. Bo drogim páwimentem położono wſzędzye/ Gniewáią ſie ktho gi tłuc potkowámi będzye. RejZwierc [207]; [ZapWpolActAdv 1549 205/3v].
Wyrażenie »pawiment kamienny« = pavimentum stratum lapide Vulg (2): tedy padſſy twarzą ſwą ná źiemię ná páwiment kámienny vcżynili modłę Leop 2.Par 7/3, 4.Reg 16/17.
Szeregi: »ściany i pawyment« (1): śćiány/ y páwyment/ perłámi á drogiémi kámięńmi/ świétno vſádźili. Oczko 18v.

»pawiment albo tło« (1): Rudus, Máteria áſtrychowa/ to yeſt rozbite á roſtłuczone kámienie s cegłą y s wapnem/ z których áſtrichy czinią/ á páwimenti álbo tła á ziemię pokłádáyą. Mącz 359d.

Synonimy: astrych, tła, tło.

HK