[zaloguj się]
[pdf]

POCZYNANIE (6) sb n

o oraz a jasne; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N poczynani(e)
G poczynaniå
L poczynaniu

sg N poczynani(e) (2). ◊ G poczynaniå (3). ◊ L poczynaniu (1).

Sł stp w innym znaczeniu, Cn notuje, Linde brak.

1. Zaczynanie; inceptio, susceptio Cn [czego] (2): Więc iż s tákowych gier/ śiłá ieden wziąć ſobie w głowę może/ radbym/ áby wola W.M. do tego przyſthąpiłá/ iżby ſie pan Kriſki s pocżynánia ich wymowić nie mogł GórnDworz C2; SkarKaz 419a.
2. Postępowanie, czyny (2): Petaurum, Wſzelákie kuglárskie poczinánie yáko skakánie przes obręcz [...]/ po powroziech liátanie y cotákowego. Mącz 295a.

poczynanie czyje (1): VStáwiamy/ áby plebei nie byli kreowáni ná ſzláchectwo/ iedno ná Séymie/ [...] álbo w woyſcze/ dla znácznégo w męztwie ſwégo poczynánia y dźiélnośći. SarnStat 239.

poczynanie jak (1): Lenitudo, Leniwſtwo/ Polekku poczinánie. Mącz 189a.

3. Zachodzenie w ciążę (1): Abowiem gdy cżás pocżynánia owiec [conceptus ovium tempus] przyſſedł/ podnioſłem ocży ſwe/ y vzrzałem we śnie/ iż ſámcowie zeymowáli ſye z ſámicámi Leop Gen 31/10.

Synonimy: 2. czyn, działanie, postępek, uczynek.

Cf POCZYNAĆ

KW, AL