![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ROZSĄDZANIE | Następne hasło: [ROZSĄDZCA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZSĄDZANY (1) part praet pass impf
rozsądzany, [rozsądzan].
o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); -any; [-ån].
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | rozsądzån |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | rozsądzan(e) |
[sg m N (praed) rozsądzån.] ◊ pl N subst rozsądzan(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) w cytacie s.v. rozstrzygnąć.
Znaczenia
1. Oceniany, o którym wydaje się opinię: A człowiek cieleſny nie poymuie tych rzeczy ktore ſą Duchá Bożego: [...] y nie może ich rozumieć (marg) rozumieć tych rzeczy, ktore duchownie bywáią rozſądzáne. (–) WujNT 1.Cor 2/14.
2. [Rozstrzygany [czym]:
Szereg: »rozsądzan i rostrzygan«: A przeto ia pokornie proſzę wſzytkich was/ [...] áby káżdy ſpor około wiáry był rozſądzan y roſtrzygan słowem Bożem BazHist 223v (Linde w cytacie s.v. rozstrzygnąć).]
Cf ROZSĄDZAĆ
LW, AN