![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [POMIATANY] | Następne hasło: [POMIATYWAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POMIATOWAĆ (1) vb impf
pomiatować, [pomietować].
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pomiatać oraz -ować); w pomiatować pierwsze a jasne; pomietować z tekstu nie oznaczającego é.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| pl | |
| 3 | pomiatują |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | pomietowali |
praes 3 pl pomiatują. ◊ [praet 3 pl m pers pomietowali. ◊ part praes act pomiatując.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. pomiatać.
Znaczenia
- 1. [Rzucać]
- 2. [Pozostawiać]
- 3. Pogardzać
1. [Rzucać [co]:
Zwrot: »przed nogi [czyje] pomietować«: [nawróceni] przy Krześćiáńſkiey wierze w zgromádzeniu ſwiętym trwáli/ y przeſládowánia rozmáite z rádoſcią dla tego ćirpieli/ żywot ſwoy podług woley Bożey w piſmie ſwiętym opiſáney rządzili/ á máiętnośći docżeſne przed nogi Apoſtolſkie pomietowáli. GilPos 108v.]
2. [Pozostawiać [co]: Do cżyſtośći S. pokorę [...] przydáłá: vbiory zbytne pomiátuiąc SkarKaz 254.]
3. Pogardzać [kim]:
Szereg: »brzydzić się i pomiatować«: Boć Egyptczykowie brzydzą ſie y pomiátuią wſſyſtkiemi páſterzmi owieć [quia detestantur AEgyptii omnes pastores ovium]. Leop Gen 46/34.
Synonimy cf POMIATAĆ.
Formacje współrdzenne cf MIOTAĆ.
Cf POMIATYWAĆ
MN