[zaloguj się]
[pdf]

POMIŁOWAĆ (4) vb pf

pomiłować (4), [pomiełować].

Oba o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz miłować), pomiełować z tekstu nie oznaczającego pochyleń.

Fleksja
inf pomiłować
praet
sg
3 m pomiełowåł
imperativus
sg
2 pomiłuj
conditionalis
sg
2 m byś pomiłowåł
3 m by pomiłowåł

inf pomiłować (1). ◊ [praet 3 sg m pomiełowåł. ◊ imp 2 sg pomiłuj.] ◊ con 2 sg m byś pomiłowåł (2). ◊ 3 sg m by pomiłowåł (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

1. Zmiłowawszy się, obdarzyć [czym; w tym: kogo (3)] (4): a yam yeſt poſlal do v.m. abj v m raczil vczinycz yako pan chrzeſszyanſky abisz mye pomylowal, yle bi dal, v.m. pyenyadzmy LibLeg 10/122v, 10/122v, 123v; [a w.k.m. [Despot] przislacz raczil list swoy do czeszarza j.m. upominaiącz nasche przyaczielstwo i prziczinial szie w.K.m. wsitkim dobrym za namy do czeszarza j.m. proszącz i ządaiancz izby mnie pomilowal zasie hospodarsthwem mołdawskim CorfusDocum 1564 nr 123, 1564 nr 123].
Szereg: »pomiłować a darować« (1): v k.m. proſche yako przyacziela naſzego dobrego, y ſąſyada bliskiego, y ſtarſchego abysmye pomylowal a darowal dzieſyaczią thiſyaczi ſlothich czerwonich, bom na then czas barſo vpadl. LibLeg 10/62v.
2. [Pobłogosławić [kogo]:
Fraza: »Boże cię pomiłuj«: widząc Iozeph á ono Beniámin [...] ſtoi przed nimi [...] ledwie ſpytáć mogł/ ieśli zdrow oćiec ich/ a ieśli to ten ieſt namłodſzy o ktorymeśćie mi powiádali. Gdy rzekli: iſz ten ieſt: on rzekł. Boże ćię pomiłuy ſynu miły. SkarŻyw 468.]

Synonimy: 2. pofortunić, pomoc, zlitować się.

Formacje współrdzenne cf MIŁOWAĆ.

DDJ