[zaloguj się]
[pdf]

ROZTARGANIE (3) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); oba a jasne.

Fleksja
sg
N roztargani(e)
A roztargani(e)
I roztarganim
L roztarganiu

sg N roztargani(e) (1). ◊ A roztargani(e) (2). ◊ [I roztarganim. ◊ L roztarganiu.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. roztargać.

1. Ciężkie poranienie, zabicie (1): A o roſtárgánie ſie theż nieboię/ bo náſze Polki nie ſą beſtliwe. GórnDworz V.

[roztarganie czego: iż nie w dawaniu ani ostradaniu majętności, na koniec i w roztarganiu ciała swego należy doskonałość. TraktKom 326.]

a. [Rozszarpanie przez dzikie zwierzę: Ktemu cżythamy o Dánielu do Lwiey iámy wſádzonym ná roſtárgánie/ gdzie Bog poſłał Anyołá ſwoiego/ ktory páſzcżeki Lwie zátkał/ thák iże zaden áni tknął Proroka Dánielá ſwiętego. GilPos 270v.
Wyrażenie: »roztarganim roztargan«: Y poznał [ojciec Józefa] ią [suknię syna]/ y rzekł: ſuknia ſyná moiego (ieſt) zwierz zły ziadł go/ roſtárgánim roſtárgan [Rapiendo raptus est] Iozef. BudBib Gen 37/34[33].]
2. Zrabowanie, przywłaszczenie sobie po kawałku (o wielu) (2): Bogáctwá twoie/ y ſkárby twoie/ dam ná roſthárgánie [in direptionem] dármo Leop Ier 15/13.

roztarganie czego (1): Abowiem y ſproſne bywa dokońcżenie ich [złych]/ y ſrogie á żáłoſne roſtárgánie onego nábytego dobrodzieyſthwá ich RejZwierc 174.

Synonimy: 1. pobicie, pomordowanie, zabicie; a. rozedranie, rozszarpanie; 2. rozszarpanie.

Cf ROZTARGAĆ

ALKa