![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: POMSZCZON | Następne hasło: POMŚCICIEL » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POMSZCZONY (4) part praet pass pf
pomszczony (2), pomszczon (2).
Pierwsze o jasne; -ony; formy niezłożone z tekstów nie oznaczających ó.
Fleksja
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | pomszczony | f | N | pomszczona | n | N | pomszczon(e), pomszczono |
sg m N pomszczony (1). ◊ f N (praed) pomszczona (1). ◊ n N (praed) pomszczon(e) (1) StryjKron, pomszczono (1) BierEz.
Składnia dopełnienia sprawcy: pomszczony od kogo (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Za który wzięto odwet, ukarano sprawcę (o złych uczynkach); ultus Mącz (4): Wiedz coć zdrádnie vcżyniono/ Muśić być záwſze pomſzcżono. BierEz H; Mącz 501b; to niezáwádźi namniey/ ieſli ich zgwałcenie wiáry przez zdrádę będzie od nas pomſzczone StryjKron 215.
pomszczon czym (1): Bo tá [głowa chłopska, tj. zabójstwo chłopa] tylko pieniądzmi bywa pomſzcżoná [tantum pecunia vindicatur]/ á daleko mnieyſzemi niżli głowá śláchecka ModrzBaz 80.
Synonimy: pokarany, skarany, ukarany.
Cf NIEPOMSZCZONY, POMŚCIĆ
LW