[zaloguj się]
[pdf]

[ROZTERKLIWY ai

rozterkliwy, roztyrkliwy.

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
mNroztyrkliwy
Irozterkliwym
pl
N m pers rozterkliwi
D roztyrkliwym

sg m N roztyrkliwy. ◊ I rozterkliwym. ◊ pl N m pers rozterkliwi. ◊ D roztyrkliwym.

Sł stp brak, Cn s.v. buntowny, Linde XVIII w.

1. Kłótliwy, buntowniczy (o ludziach); factiosus, seditiosus, tumultuosus, turbidus, turbulentus Cn: Potym, przy koronacyjej, [...] gdy już miano na Władysława koronę kłaść, nowe burdy powstały, gdy panowie niektórzy i posłowie ziemscy rozterkliwi zawołali, iż na to nie zezwalają StryjPocząt 410.
a. W funkcji rzeczownika: Za rozterkliwym zawżdy tuż śmierć zdradna bieży. StryjPocząt 433.
2. Powodujący kłótnie: Ani teſz chcemi złoſliwym a roſtirkliwym mniemaniom y wymysłom obroncami być ConfKwiat M2v.
*** Bez wystarczającego kontekstu: roſtirkliwy/ Seditiosus. Volck Xxx3v.

Synonimy: 1. niezgodliwy, niezgodny, swarliwy, zwadliwy; a. niespokojnik, niezgodnik, swarca, zwajca.]

ALKa