[zaloguj się]
[pdf]

ROZTŁUKAĆ (6) vb impf

roſ- (4), roz- (2).

Fleksja

1 sg praes roztłukåm (6).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. roztłuc.

Mocno uderzając doprowadzać do rozpadu (6):
a. Rozbijać na kawałki; conquassare, contundere, discutere, diverberare, pertundere Mącz (5): Conquasso, Rozbiyam/ Roztłukam/ Roſtrącam. Mącz 339a; Contundo, Zbiyam ſtłukam/ zgniatam/ álbo też roſtłukam/ rozbiyam. Mącz 468d, 339a, 468d, 484b; [Volck Yyyv].
b. Tłukąc rozgniatać, rozdrabniać (1): Dispulvero, Rozcieram/ ná proch rozbiyam/ roſtłukam. Mącz 331b.

Synonimy: a. drobić, kruszyć, podruzgotawać, rozbijać, rozrażać, roztrącać.

Formacje współrdzenne cf TŁUC.

ALKa