Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PORANEK

Następne hasło: 2. [PORANIAĆ] »

1. PORANIAĆ (2) vb impf

o jasne; -ra- (1) Mącz, -rå- (1) SienLek.

Fleksja

indicativus
praes
	sg	pl
1	poraniåm
3	poråniå	poråniają

praes 1 sg poraniåm (1). ◊ [3 sg poråniå.] ◊ 3 pl poråniają (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

1. [Zrzucać]
2. Rodzić przed czasem martwy płód (1)
3. Moczyć kroplami, pokrapiać (1)

1. [Zrzucać [co]: IEleń ieſt chybkie źwierzę/ ſámiec rogi ma gáłęźiſte/ ktore co Rok porania iż mu odmarzaią źimie. SienHerb [283]a (Linde).]

2. Rodzić przed czasem martwy płód (1):

Zwrot: »płod przed czasem poraniać« (1): Proch też z łuſki álbo złupieżá wężowego dobrze w Winie álbo w piwie pić thym co płod przed czáſem poraniáią SienLek 113.

3. Moczyć kroplami, pokrapiać (1): Madido, Pokropiam/ Porániam. Mącz 116c.

Synonimy: 1., 2. pomiatać, pomiatować, pomiatywać, porzucać; 3. kropić, pokrapiać, polewać.