[zaloguj się]
[pdf]

POSZALIĆ (1) vb pf

o jasne, a pochylone.

Fleksja
praet
sg
3 m poszålił
plusq
sg
3 m poszålił był

[praet 3 sg m poszålił.] ◊ plusq 3 sg m poszålił był.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Omamić, oszukać wielu [kogo (pl)]: [Aleć tego dźiś niémáſz: bo náoſtátek ták diabeł dźiśieyſzy lud poſzalił/ iż woli w inſzé dni mrzeć głód/ á w dźień święty [...]: woli ono przepić y ná márność inſzą obrócić. BiałPos 174 (Linde).]

poszalić czym: A oglądáli ſię nań [na Szymona czarnoksiężnika] przeto/ iż od dawnego czáſu poſzalił ie był [dementasset eos] Czárnokśięſtwy ſwemi WujNT Act 8/11.

Synonimy: omamić, oszukać, oszwabić, zwieść.

Formacje współrdzenne cf SZALEĆ.

AL