[zaloguj się]
[pdf]

POTWORNIE (1) av

Oba o oraz e jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Dziwnie, osobliwie, niezwyczajnie: Zátym ten [dworzanin]/ obroćiwſzy ſie kilká kroć w koło/ pocżnie mrucżeć [...]/ áby ow mnimał/ że diabłow wzywa: Aż dobył kárthki iákiiś párgáminowey/ ná kthorey kilká liter potwornie wymálowánych było GórnDworz T5.
a. [Bardzo biednie (prawdopodobnie z zabarwieniem negatywnym: niechlujnie): [niektórzy kacerze] niechcąc miéć ſkarbów i pieniędzy żadnych/ [...] chfycili śię haniebnéi a zdradliwyi żebraniny/ którą aby mogli żyć i zdali śię godni pożywięniá/ przodkiem iakoby s pańſkiégo przykázaniá potwornie śię noſzą [...]/ w bóćiech drudzy niechodzą MurzNT 45.]
2. [W funkcji intensivum: Bardzo mocno, wyjątkowo silnie: Stąd wnet dawa ſie przycżyná ſwarom/ niezgodzie/ waśni/ bo prawdziwi nágánieni będąc potwornie/ obronę cżynić muſzą. GilPos 176v.]

Synonimy: 1. dziwnie, niezwykle, osobliwie.

MFr