[zaloguj się]
[pdf]

POURAŻAĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w pourażać się); pierwsze a pochylone.

Fleksja
praet
sg pl
1 m -em pouråżåł m pers
3 m m pers pouråżali

praet 1 sg m -em pouråżåł (1). ◊ 3 pl m pers pouråżali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Pokaleczyć, poranić wiele; laedere HistAl [co (pl)] (2): Kobyłá gdy mię vźrzáłá/ Z źrzebiećiem zá mną bieżáłá. Támem ie więc pourażał/ Ledwie ſámey ogon zoſtał BierEz R3v.

pourażać o co (1): Perſowie tho obacżywſzy wſzyſcy z wielkim hurmem zbroyni ná konie wſiadſzy ſćigáli co naprędzey Alexandrá/ ále iż noc byłá ciemna pocżęli błędzić/ niektorzy pourażáli oblicża ſwoie o drzewá/ á drudzy vpadáli w doły HistAl F3.

Synonimy: pobić, podrapać, poranić.

Formacje współrdzenne cf DORAZIĆ.

MN