[zaloguj się]
[pdf]

POWIERZYĆ SIĘ (2) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf powierzyć sie
praet
sg pl
3 m powierzył sie m pers powierzyli sie
f powierzyła sie m an

[inf powierzyć sie.] ◊ praet 3 sg [m powierzył sie.] f powierzyła sie (1). ◊ 3 pl m pers powierzyli sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Oddać się z zaufaniem; przen [komu] (1): ſpráwić to wáſzá kró⟨lewska⟩ M. maſz/ ábyś oyczyznę ſwoię co naprędzéy wybáwił: ná wáſzę K. M. bowiém ſámégo pogląda: wáſzéy K. M. ſie powierzyłá OrzJan 134.
2. Przekazać z zaufaniem [komu czego] (1): Ale kto dobrze rozmyſlnie/ [...] zdrádzi napirwey ſam ſiebie/ ſławę y powinność ſwą/ zdrádzi przyiacioły ine zacne ſtany ktorzy mu ſie tego powierzyli RejZwierc 37v; [Dobra ono przypowieść choć ſtára. Trzebá z tym korzec ſoli zieść/ komu ſie ſwoich táiemnic chceſz powierzyć. CerGór 151; WujBib 216b].

Synonimy: 1. poddać się, polecić się, poruczyć się.

Formacje współrdzenne cf WIERZYĆ.

MC